Łokieć tenisisty to choroba łokcia dotycząca mięśni prostowników, wbrew pozorom, nie dotyczy jedynie osób grających w tenisa. Łokieć tenisisty jest bardzo często spotykany u osób pracujących przed komputerem (np. informatyków czy pracowników biurowych). Głównym objawem jest ból występujący od strony bocznej stawu łokciowego, który pojawia się w momencie chwytania jakiegoś przedmiotu, zaciskania ręki lub jej obracania. Czasami może pojawić się także obrzęk łokcia.
Dokładna nazwa łokcia tenisisty to przewlekła entezopatia bliższego przyczepu prostowników przedramienia powstała w wyniku przeciążania, mikrourazów, powtarzanych ruchów oraz następczego stanu zapalnego.
PRZYCZYNA CHOROBY
Przyczyną łokcia tenisisty są zmiany w strukturze anatomicznej przyczepu bliższego ścięgien w następstwie przebytego stanu zapalnego w okolicy przyczepu prostowników przedramienia do kłykcia bocznego kości ramiennej. Bezpośrednią przyczyną łokcia tenisisty są najczęściej przeciążania stawu łokciowego, powtarzane ruchy łokcia z obciążaniem, mikrourazy, skręcenia, zwichnięcia, uderzenia w boczną stronę łokcia lub złamania kości naruszające strukturę przyczepu mięśni. Innymi przyczynami łokcia tenisisty są zwłóknienia, zwapnienia, blizny pooperacyjne, patologiczne unaczynienie, choroby nowotworowe oraz choroby przewlekłe takie jak reumatoidalne zapalenie stawów, czy cukrzyca. Powodują one powstanie zmian w przyczepie mięśni i dysfunkcję stawu łokciowego.
OBJAWY
Objawy łokcia tenisisty mogą się manifestować różnie u różnych pacjentów i zależne są od przyczyny powstania choroby. Najczęściej jest to ból, tkliwość palpacyjna i dyskomfort okolicy bocznej stawu łokciowego, które bardzo często promieniują na ramię, przedramię, a nawet do nadgarstka ograniczając czynność ruchową ręki. W miarę rozwoju łokcia tenisisty oraz w przypadkach długo trwających dochodzi do osłabienia siły i napięcia mięśniowego, którego następstwem są trudności w chwytaniu ciężkich przedmiotów. W nielicznych przypadkach zerwań, naderwań włókien lub aktywnego toczącego się stanu zapalnego może występować obrzęk łokcia utrudniający ruchomość.
DIAGNOSTYKA
Diagnostyka łokcia tenisisty oparta jest przede wszystkim na rzetelnym badaniu klinicznym przez specjalistę chirurgii ręki lub ortopedę. Konieczne jest zebranie wywiadu lekarskiego i badanie siły oraz napięcia mięśniowego. Bardzo pomocnym badaniem w postawieniu ostatecznego rozpoznania jest badanie ultrasonograficzne, które pozwala na potwierdzenie rozpoznania, a czasami wskazuje nawet dokładną przyczynę choroby. U niektórych pacjentów konieczne będzie rozszerzenie diagnostyki o badania radiologiczne takie jak zdjęcia rentgenowskie lub nawet rezonans magnetyczny, o czym decyduje specjalista podczas wizyty konsultacyjnej.
LECZENIE
Leczenie łokcia tenisisty możemy podzielić na nieoperacyjne i operacyjne. Większość krótko trwających objawów można leczyć, stosując kinezyterapię i fizykoterapię. W przypadkach długo trwających niestety nie przynosi ona dobrych rezultatów, ponieważ nie leczy przyczyny choroby, dlatego postępowaniem z wyboru jest leczenie zabiegowe. Podstawą leczenia zawsze powinno być leczenie przyczynowe i tym powinien kierować się specjalista chirurgii ręki. Stosowanie iniekcji sterydowych w długo trwającej chorobie jest niewskazane, nie leczy łokcia tenisisty tylko ból. Obecnie jest wiele możliwości zabiegowych leczenia łokcia tenisisty, a wszystko zależy od stadium choroby: począwszy od metod regeneracyjnych, aż po metody operacyjne otwarte i endoskopowe, o które warto zapytać podczas wizyty konsultacyjnej. Po zabiegu pacjent najczęściej wychodzi do domu.
